Oproep voor studerende moeders
Studerende moeders en zwangere studenten lopen groot risico op studievertraging en/of studie uitval wat vaak gepaard gaat met een studieschuld. De uitval van studerende moeders in het MBO bedraagt 50% en in het Hoger Onderwijs is dat zelfs 75%.
Samen met PILP, (Public Interest Litigation Project) is een onderzoek gestart naar de problemen die studerende moeders en zwangere studenten ervaren.
Het Steunpunt Studerende Moeders en de Vereniging voor Vrouw en Recht (VVR) menen dat de kern van de problematiek is gelegen in het feit dat er geen eenduidig landelijk beleid en regelingen zijn voor studerende moeders en zwangere studenten. In een brief aan de Tweede Kamer schrijft de VVR dat studerende moeders en zwangere studenten hierdoor afhankelijk zijn van de goedwillendheid van onderwijsinstellingen. Deze blijken in de praktijk echter weinig bereid om studerende moeders en zwangere studenten tegemoet te komen rond tentamens, lesroosters en uitloop. Er zouden zelfs gevallen bekend zijn van moeders en zwangere vrouwen die zijn geweigerd voor deelname aan een opleiding. Dit staat in groot contrast met regelingen die zijn getroffen voor bijvoorbeeld topsporters of mensen met een beperking.
De huidige praktijk met betrekking tot studerende moeders en zwangere studenten is mogelijk in strijd met Europese en internationale wet- en regelgeving. Dit wordt nu door het Steunpunt Studerende Moeders, PILP en het Clara Wichmann Proefprocessenfonds onderzocht.
Daarnaast buigt het Proefprocessenfonds Clara Wichmann zich over welke mogelijkheden er liggen voor het starten van een proefprocedure om deze groep vrouwen te ondersteunen.
Daartoe worden studerende moeders en jonge moeders die een opleiding willen volgen maar daarin tegengewerkt worden of knelpunten ervaren opgeroepen zich te melden.
Dit kan door op dit bericht te reageren en je verhaal te delen of door het versturen van een email via het contactformulier.
Omdat wij weten dat niet iedere student dit durft, juist vanwege de afhankelijke positie en niet in de problemen wilt raken met hun opleiding, is het mogelijk om hieronder ook anoniem te reageren zodat een en ander toch duidelijk en inzichtelijk gemaakt kan worden.
Tip: onder de alle hieronder vertoonde reacties verdelen we een leuke prijs, ook wanneer je de link naar deze oproep deelt: win 2 bioscoop kaartjes of een dvd!
[…] Op de website van de Stichting Studerende Moeders staat inmiddels een oproep aan studerende moeders en zwangere studenten om zich te melden.: http://www.studerendemoeders.nl/oproep. […]
Ik las de oproep voor studerende moeders om zich te melden voor een onderzoek naar de problemen die ze ondervinden.
Ik wil hier graag aan meewerken maar wel anoniem omdat ik nog studerend ben. Mijn dochter is nu 5 weken oud en ik moest al 3 weken na mijn keizersnede weer full time aan de studie. Met verstoorde borstvoeding als gevolg. De directie van mijn masteropleiding heeft mijn verzoek, een paar weken zwangerschapsverlof, namelijk afgewezen.
Daarnaast ondervind ik dat er niks geregeld is waar het kolven voor borstvoeding aangaat. Ik krijg geen toegang tot de kolfruimte die er voor de medewerkers is.
Ik volgde een mbo opleiding richting zorg. Mij is ook verteld dat ik geen zwangerschapsverlof kon krijgen want ik had het zelf veroorzaakt en ze dachten dat ik het toch niet zou halen. en ik mocht de lift ook niet gebruiken toen ik bekken instabiliteit had.
Ik heb geneeskunde gedaan en tijdens de studie twee kinderen gekregen. Het voordeel is dat de studie vooral uit zelfstudie bestaat en een groot deel thuis gedaan kan worden. Ik heb tot mijn coschappen geen opvang nodig gehad. Maar er de voorzieningen omtrent verlof en kolfrecht zijn erbarmelijk! Een verzoek aan de examencommissie om een vak uit het derde jaar eerder te doen zodat ik dan wat tijd met de jonge baby over zou hebben werd aanvankelijk afgewezen en ik zou toch maar stom zijn om tijdens de studie al aan kinderen te beginnen. In een mondelinge verdediging van mijn verzoek is dit uiteindelijk wel toegekend. Nog tientallen brieven zijn negatief beantwoord en je zult begrijpen dat dit ontzettend veel energie en frustratie heeft gekost. Het is me uiteindelijk wel gelukt de studie af te ronden in 6,5 jaar tijd (een hele normale duur) en tijdens de diploma uitreiking kwam er van de opleider een complimentje hoe ik dat toch allemaal gedaan had.
Beste Anoniem,
Ik ben een zwangere co-assistent en heb problemen met de manier waarop het verlof tijdens de coschappen geregeld wordt. Met name onzekerheid over de te verwachten studievertraging, en ook rigiditeit in de roostering spelen parten. Ik ben daarom op zoek naar ervaringsdeskundigen die ook in Rotterdam gestudeerd hebben, ben jij er een/ ken jij er een?
Graag contact via: mammadokter@gmail.com
Bedankt voor je verhaal in ieder geval!
Beste,
Naar aanleiding van jouw verhaal had ik een vraag. Graag zou ik in mijn tussenjaar (als het mij gegund is) willen bevallen. Ik vroeg mij af hoe het bij jou tijdens de coschappen is gegaan. Heb je dit parttime gedaan?(Ik las iets over een regeling van 1 dag minder per week) of gewoon fulltime? Hoe is dat geregeld met je kinderen thuis, niet heel moeilijk dat je daar dan weinig tijd voor had?
Ik hoop dat je antwoord wilt geven op deze vragen.
Alvast bedankt!
Beste,
Ik loop mijn coschappen ook in deeltijd echter is dit geen hele fijne oplossing. Ik werk 4 dagen in de week en bij de meeste plaatsen mag ik zelf kiezen welke dag van de week ik vrij ben maar de dagen die je in moet halen, die haal je in je vakantie in. Vooral in het begin van je coschappen tijdens interne en heelkunde is het een hele lange sleur zonder even vrij!
Ik ging in 2014 naar school waar ik aangenomen ben toen nog niet zwanger!
Na tijdje was ik er ziek en snapte niet waarvan dat kwam want vruchtbaar was ik niet door mijn slechte eierstokken.
Maar tegen deel bewees al snel dat ik tog een 2e kindje kreeg.
Zat in een erge dilemma met hoe ik dit moest gaan vertellen was immers pas aangenomen op school.
Vlak erna in zware depressie gevallen en daarvoor allemaal hulp gekregen.
heb toen gevraagd voor een vervangend lesrooster zodat ik ziekenhuis bezoeken kon inplannen waar ze 1e instantie mee akkoord gingen.
Maar tegendeel bewees al snel, school toonde totaal geen respect en ik moest van de directie maar volledig aanwezig zijn want ik had dit zelf allemaal aan mezelf te danken ik had hier voor gekozen. Ik moest een of ander wurgcontract tekenen. Als ik dat niet meteen te plekke deed mocht ik direct vertrekken. Na vele gesprekken en vele discussie wat als rusie eindigde veder te zijn kreeg ik ook nog eens naar me toe gesmeten dat ik alleen maar voor het geld deed wat ik kreeg van duo (608 euro) nou echt dat geld kon me gestolen worden een uitkering was nog het dubbele! Gaat hier om drenthe college ubbingecamp. Wist niet dat mensen zo iemand de grond in konden trappen.
Ze willen moeders wel naar school hebben maar laat ze dan eerst respect leren naar zulke vrouwen. Laat ze beetje flexibel zijn want het is niet voor iedereen haalbaar om 100% aanwezig te zijn door medische redenen of als je zwanger ben en kinderen heb..
Ohja 1 dingentje wouden ze trouwens wel graag , als ik me echt niet goed voelde (wat je al snel niet bent met depressie) mocht ik met toestemming van directie en leraren naar huis met als voorwaarde dat ze met mijn artsen mochten praten en mijn dosier in mochten kijken..
Nou sorry dat ging me helemaal te boven.
Want wat heeft een school met een leerling hun dosier nodig ?..
Als studerende moeder, premaster wiskunde aan de UU, wil ik graag reageren. Ik weet dat het onderwerp van studerende moeders eerder op de agenda heeft gestaan van bijvoorbeeld mevrouw Bussemaker die daar ook uitgebreid op heeft gereageerd, maar er lijkt me toch echt een verandering nodig om het leven van studerende moeders wat makkelijker te maken (de meeste hebben het al zwaar genoeg..).
De verandering die ik in ieder geval voor zou willen stellen is dat een en ander voor studerende moeders vastgelegd wordt, in protocollen oid, net zoals het er is voor topsporters of voor studenten met een handicap. Ik wil twee voorbeelden geven hoe het ontbreken van zulke protocollen zorgt voor problemen bij studerende moeders.
Als je als studerende moeder wilt kolven dan moet je zelf wat regelen, omdat er dus niks is vastgelegd zoals het bijvoorbeeld wel een recht is voor medewerkers. Waarschijnlijk zullen de meeste studerende moeders (net als ik) naar een portier stappen om te vragen om de gunst of de kolfruimte alstublieft geopend kan worden omdat de borsten na 3 uur college toch wel pijnlijk geworden zijn, en of het ook direct kan want er is maar een pauze van 30 minuten (dus flink pech als de portier er niet is omdat hij/zij bezig is met een andere klus, dan moet je dus op de wc gaan zitten). Gelukkig heb ik inmiddels een portier gevonden die wel zo vriendelijk genoeg wil zijn om mij die gunst te verlenen. Het is toch erg demotiverend dat je als studerende moeder met je kolftas elke keer naar de portier moet stappen in de hoop dat je de juiste treft? Sowieso hebben de mensen die officieel recht hebben op de kolfruimte (deze word bijvoorbeeld ook gebruikt als stilteruimte voor mensen die willen bidden) voorrang, en als die er waren dan mocht ik er dus niet in. Ik heb weleens in de wc naast de kolfruimte gezet om te kolven, omdat de kolfruimte bezet was door iemand die wel recht had op de kolfruimte (en het was geen kolvende moeder, want ik ben ervan overtuigd dat de meeste moeders die kolven het geen probleem vinden als er nog een moeder bij komt zitten om te kolven!). Ik kan als studerende moeder die ruimte ook niet reserveren, ik heb er namelijk officieel geen recht op. Terwijl een student met een handicap dat wel kan om bijvoorbeeld te rusten, dat is namelijk wel officieel vastgelegd. Kom op zeg, regel ook even dat studerende moeders daar recht op hebben.
Het is waarschijnlijk dat je als studerende moeder weleens een college mist; je kind is ziek en mag niet naar de opvang, een bevalling en de kraamtijd. Al deze ouderschapsredenen zijn geen officiële redenen dat je colleges mist, en om ze in te halen ben je dus weer afhankelijk van de gunst die de desbetreffende docent wel of niet wilt leveren. Ok, in een ideale samenleving is het wel zo dat de mensen het een geldige reden vinden dat je niet aanwezig kon zijn omdat je kind op de intensive care in het ziekenhuis ligt, maar in de werkelijke praktijk zijn er mensen die een sterk oordeel hebben over studerende moeders (‚’Je hebt het zelf veroorzaakt’’, ‚’Is het niet verstandiger om te stoppen?’’, ”Dit is wel een universiteit hoor’’ etc.) die van hun positie gebruik kunnen maken om dat duidelijk te maken door je bijvoorbeeld geen recht te geven op een herkansing. Als je zelf ziek bent en geen tentamen kan maken, dan mag je een herkansing doen, terwijl als je kind ziek is en je kunt geen tentamen maken, dan mag je misschien een herkansing doen als je de juiste persoon tegenover je hebt.
Los van dit soort concrete voorbeelden hebben we nog onzekerheid die studerende moeders (in ieder geval heb ik dat heel erg) hebben omdat er niks vastgelegd is. Wat nou als je een niet begripvolle medewerker van de universiteit tegenkomt, waardoor een relatief kleine achterstand door ouderschapsredenen niet ingehaald mag worden met extra opdrachten omdat het niet als geldige reden gezien wordt door deze persoon, dan zijn die gevolgen hiervan dat je een heel jaar over moet doen, dat is dus een heel jaar collegegeld betalen, een heel jaar geen betaald werk kunnen doen, terwijl je als studerende moeder waarschijnlijk al niet rond komt (je krijgt als studerende moeder evenveel financiële steun als iedere andere student, terwijl er meer kosten zijn; luiers, voeding, kinderopvang, relatief grotere woning dan studentenkamer etc). Afijn, je wilt natuurlijk graag de studie afmaken, dat is beter voor jezelf en voor je kind, dus als je dan zo’n jaar extra moet doen dan is dat maar zo, maar als je dan weer colleges moet missen door ouderschapsredenen en dan weer een heel jaar over moet over doen, ook al gaat het maar om een vak van 3 maanden, dan houdt het een keer op simpelweg omdat het geld dat je gespaard hebt op is, of omdat je geen vertrouwen meer hebt dat het mogelijk is om de opleiding af te maken zonder de zekerheid dat je iets kan herkansen als je het mist.
Een reden om te stoppen met de studie voor studerende moeders kan die onzekerheid zijn. We willen (bijna?) allemaal de uitval van studerende moeders lager krijgen (die is nu 75% in het HO), dan is zo’n (in mijn ogen) kleine verandering, namelijk het vastleggen van protocollen voor studerende moeders, een enorme vooruitgang. De studerende moeders die uitvallen omdat ze onzeker zijn omdat ze geen poot hebben om op te staan bij tegenslagen en de studerende moeders die stoppen omdat ze tegen mensen oplopen die ouderschapsredenen geen geldige redenen vinden voor studenten zijn hiermee geholpen. Het is toch geweldig om de uitval op zo’n makkelijke manier terug te dringen? Wat hebben we daarvoor nodig? Een paar studerende moeders die mee willen denken aan wat voor protocollen er nodig zijn (ik help graag mee! De eerste: als studerende moeder krijg je dezelfde kolfrechten als van een medewerker, dus oa een ruimte om te kolven (dit kan simpelweg dezelfde ruimte zijn als die van de medewerkers, op een universiteit hebben ze vaak al zulke ruimtes) en tijd daarvoor) en iemand die ervoor zorgt dat deze protocollen verplicht worden voor onderwijsinstanties.
Hoi,
Ik studeer ook aan de UU en heb zojuist naar de receptie gebeld. Ik kan direct een aanvraag indienen voor een salto sleutel voor de kolfruimte. Was geen enkel probleem. Hopelijk kun jij er ook eentje krijgen.
Succes!
Ik ben fulltime student en moeder. Nadat ik mijn ouders had verloren besloten mijn man en ik dat we gingen proberen zwanger te worden. Ik was net 1 jaar begonnen met mijn opleiding. Omdat ik geen maand vrij mocht zijn tijdens stage voor de bevalling en even daarna (uren zou ik in de vakantie inhalen en ik had een lerares die voor mij klaar zou staan in de vakantie). Ik had alles gehaald, was op schema maar moest verplicht mijn stage inhalen en dus heb ik een half jaar vertraging opgelopen. Tijdens mijn zwangerschap heb ik een minor gevolgd. Dag voor mijn bevalling tijdens voorweeen een verplichte toets gemaakt en 3 weken na de bevalling met complicaties weer verplicht op school.
Over 2 maanden studeer ik af zonder verdere vertraging. Maar het is niet makkelijk een studerende moeder te zijn! Weinig steun vanuit school, roosters erg laat zodat opvang moeilijk te regelen is…
[…] rond de combinatie zwangerschap/ouderschap & studie op de pagina oproep, website http://www.studerendemoeders.nl/oproep (Dit mag ook onder een fictieve/andere […]
[…] alweer in de schoolbanken zitten. Dit komt voor in alle segmenten, bekijk de reacties maar op www.studerendemoeders.nl/oproep En als je daardoor studievertraging oploopt met alle financiële gevolgen van dien, dan moet je in […]
[…] Omdat de huidige praktijk voor studerende moeders en zwangere studenten mogelijk in strijd is met Europese en internationale wet- en regelgeving, is in samenwerking met ondermeer Clara Wichmann Proefprocessenfonds en PILP, (Public Interest Litigation Project) een onderzoek gestart en deden we eerder ook een oproep. […]
[…] Lees ook de oproep aan studerende moeders: http://www.studerendemoeders.nl/oproep […]
Als uitvallend studerende moeder sta ik achter die protocollen. Bij mij was het zo dat ik herkansingen niet mocht doen door ouderschapsredenen. Daardoor heb ik het propedeuse jaar niet kunnen halen op 2 studiepunten. Ik heb bezwaar gemaakt, maar zoals gezegd vinden veel hogescholen ouderschapsredenen geen geldige reden en in mijn geval dus ook. Zelfs aan mijn verzoek om het jaar opnieuw te mogen doen werd geen gehoor gegeven. In hun verdediging gebruikten ze mijn ouderschapsredenen als argument dat ik het toch niet zou halen. Met de protocollen zou ik dus veel sterker in mijn schoenen hebben gestaan.
[…] hier ook de oproep aan zwangere studenten en studerende moeders mbo, hbo, wo en meld […]
Ik las dit en las een hoop herkenning.
Ik ben op het moment 20 weken zwanger & heb daarbij een hernia.
School houd hier niet veel rekening mee. Zo moest ik tijdens mijn examen ( ik die helpende zorg en welzijn niveau 2 ) iemand tillen , wat ik in met mijn zwangerschap in combinatie met mijn hernia absoluut niet mag. Het antwoord hier op was : ow dit mag jij wel hoor.
Ik zou een gesprek krijgen om te bespreken welk traject er mogelijk is. Inmiddels 10 weken verder is er nog niks besproken , maar ben ik wel aangemeld bij het traject bureau ivm dat ik me opleiding misschien niet meer af kan maken. Ik werk veel in me boeken als ik thuis blijf zodat ik niet achter kom te lopen. Ook zorg ik dat me examens allemaal gemaakt worden.
Ik heb de bewijzen van artsen ( medische zwangerschap ) dat het op dit moment belangrijk voor me is om rust te nemen , omdat de mogelijkheid bestaat dat ik binnen een paar weken al plat moet liggen. Deze zijn op school ingeleverd en ze weten overal vanaf. Maar in plaats van een gesprek te voeren , bellen ze me als ik 1 dag niet aanwezig ben waar ik blijf.
Ik meld me eigen graag aan voor dit onderzoek !
Een positieve reactie van mij : bij de Fontys Lerarenopleiding Tilburg mag je jezelf als kolvende moeder gewoon in de kolf agenda inplannen wanneer je wil kolven in de kolfruimte mét koelkast. Ook was het gemakkelijk om tijdelijk te stoppen tijdens mijn verlof. Zo kan het dus ook.
Tijdens mijn HBO studie ben ik zwanger geraakt. In overleg met de school (Windesheim, Zwolle) heb ik het naar wens kunnen regelen. De laatste maanden van mijn zwangerschap was de aanwezigheidsplicht voor mij in de lessen minder strikt, ik kon een aantal lessen via skype volgen en via het profileringsfond krijg ik vijf maanden langer studiefinanciering. Met school heb ik vervolgens een afwijkende studieroute besproken. Na de bevalling een semester studiepauze gehad, zodat ik veel bij mijn dochtertje kon zijn en mijn achterstanden van tijdens de zwangerschap kon inhalen. Daarna heb ik de mogelijkheid gekregen mijn jaarstage in anderhalf jaar te doen en heb ik een aantal vakken, waaronder mijn afstudeeronderzoek, eerder mogen uitvoeren, zodat de studiebelasting mooi verdeeld was. Ik ben erg tevreden over de flexibiliteit van school.
Al met al loop ik een jaar studievertraging op. Daar tegenover staat wel dat ik straks mijn diploma haal en dat ik nu de ruimte heb een ontspannen moeder te zijn. Voor mij is studeren zo goed te combineren met moeder zijn.
Ik ben een alleenstaande – werkende en studerende moeder. Ik heb tijdens m’n bachelor (WO rechten) heel veel studievertraging opgelopen o.a. doordat het vrijwel onmogelijk is om naar de colleges te gaan verspreid over de hele week en meerdere dagdelen ook al studeer ik deeltijd) en daarmee te voldoen aan de aanwezigheidsplicht. Doordat de meeste colleges/werkgroepen ook niet op blackboard worden geplaatst loop ik het risico bepaalde belangrijke dingen te missen. Contact met medestudenten had ik vrijwel niet.
Ook heb ik verplichte vakken gevolgd waarbij ik gemiddeld 10 weken lang stukken moest schrijven, die ik zowel digitaal als in hardcopy moest inleveren. Maar zelfs voor het enkele inleveren moest ik vaak al allerlei kunstgrepen uithalen (vrij nemen van werk, op dagen dat ze niet naar het kinderdagverblijf ging extra oppas regelen) waardoor het voor mij niet altijd mogelijk was de opdrachten uitgeprint in te leveren (dus wél digitaal), en waardoor ik een jaar later (!) pas weer opnieuw het vak kon (moest) volgen. Dat betekende weer extra kosten. De gedachte van de universiteit is waarschijnlijk dat je moet leren om onder druk te presteren en deadlines te halen, maar dat doe ik als alleenstaande, werkende en studerende moeder al veel meer dan mijn gemiddelde medestudent.. Ook heb ik tot twee keer toe meegemaakt dat ik een verplicht keuzevak had gevolgd, maar dat naderhand bleek dat het tentamen op het zelfde tijdstip was als de herkansing van een verplicht vak, waardoor die herkansing voor ging. Er was geen speciale regeling, de studie adviseur (een andere dan hieronder aan bod komt 😉 ) vertelde mij het zelf maar te regelen met de docenten. Die docenten vertelden mij dat er geen herkansing zou zijn voor die vakken, blijkbaar werd iedereen geacht het in één keer te halen. Ook toen ik mijn situatie had uitgelegd, kreeg ik nee te horen. Ik heb dus aan twee vakken kostbare tijd verspild. Later bleek dat voor allebei de vakken wél herkansingen waren geweest! Maar niemand had mij dat verteld, en ik had geen reden gehad aan te nemen dat er misschien toch wel een herkansing zou komen. Als ik het had geweten, had ik beide vakken zeker herkanst en wellicht gehaald. Nu moest ik sowieso weer een jaar wachten tot het nieuwe collegejaar en mij voor twee nieuwe keuzevakken inschrijven. Fijn he.. 😉
Ook heb ik tijdens de periode dat ik borstvoeding gaf problemen ondervonden met mijn studieadviseur. M’n dochter was bijna 3 maanden oud, en weigerde de fles. Op maandagochtend was het tentamen en de dinsdag daarvoor heb ik contact gezocht met de studieadviseur om te vragen of ik het tentamen op een andere locatie zou mogen maken (in het faculteitsgebouw zelf) zodat mijn moeder mét mijn dochter mee kon komen, en zodat ik voor en na het tentamen borstvoeding zou kunnen geven (op de andere locatie is daar geen geschikte mogelijkheid toe, er zijn alleen toiletten en een kantine). Na heel wat onbeantwoorde mailtjes en onbeantwoorde telefoontjes, heb ik op vrijdagmiddag zelf maar contact opgenomen met de afdeling waarvan het tentamen zou zijn en de situatie voorgelegd. Die avond werd ik door de professor zelf opgebeld met de mededeling dat hij mij toestemming gaf om tentamen te doen op de andere locatie én dat ik indien nodig, het tentamen zelfs zou mogen onderbreken om borstvoeding te geven. Zo gezegd zo gedaan, ik heb uiteindelijk een 8 gehaald ( en 1 keer het tentamen voor voeding onderbroken) en ik was daar heel trots op.
Helaas was mijn studieadviseur minder blij, en stuurde hij mij een boze email met daarin dat ik vooral niet moest denken dat ik tegen alle deuren kon gaan schoppen om te kijken of er een open zou gaan, dat ik hem had gepasseerd en dat ik vooral niet moest denken dat hij mij ooit nog maar met iets zou helpen. (uiteraard heb ik die email nog) Ik heb per mail mijn excuses aangeboden, de situatie nogmaals uitgelegd en aangegeven dat ik het tentamen uiteindelijk wél gehaald heb en dat dat toch ieders uitgangspunt zou moeten zijn. Ik heb nooit meer iets van hem vernomen. Dat incident heeft mij heel erg onzeker gemaakt en ik heb daarna ook nooit meer aan iemand van de universiteit hulp durven vragen.
Nu, na 8 jaar (!) heb ik eindelijk m’n bachelor en ben ik met volle kracht bezig met de master, maar loop toch al weer tegen heel veel hindernissen en problemen aan. Vandaar mijn bezoek aan deze website. Ik ben het eens met wat hierboven genoemd is, voor studerende moeders zou een zelfde soort regeling moeten komen als voor topsporters of mensen met een beperking, want in feite zijn we dat wel en worden we ook beperkt in onze mogelijkheden ten opzichte van studenten die geen kinderen hebben om voor te zorgen. Het zou al helpen als de colleges digitaal beschikbaar worden gesteld en er geen extra nadeel is omdat je niet fysiek aanwezig kunt zijn. Ik meld mij dan ook aan!
Hoi iedereen,
Ik ben een studerende mama van 22 jaar. Ik raakte per ongeluk zwanger op mijn 20e met een gigantische studieschuld dus besloot toch te gaan studeren. Ik doe HBO-verpleegkunde en ben nu derdejaars. Ik heb in één jaar mijn p gehaald en de eerste twee jaar cum laude afgesloten. Dat ging niet zonder slagen of stoten. Er was weinig begrip voor uitval en ik kon niet lang wegblijven. Ik heb een traumatische bevalling gehad en ging gauw terug naar school, terwijl ik daar eigenlijk niet klaar voor was. Mijn zoontje kon ook niet ziek worden, want ik had aanwezigheidsplicht. Het ergst vond ik de vooroordelen. Docenten vonden dat ik het niet kon, want ik was opeens moeder. Dat was voor mij juist de factor die zorgde dat ik extra hard mijn best ging doen om mezelf juist te bewijzen. Helaas moest ik stoppen met borstvoeding, dat vond ik ook heel jammer. Ik stond iedere morgen extra vroeg op om te kolven en zodra ik thuis was weer. Dat hield ik niet vol. Ik had geluk dat ik een hele fijne stage had vorig jaar. Deze leerwerkplek is wat minder makkelijk met de omgang. ik kan niet zomaar wegvallen omdat mijn zoontje ziek is. Opvang is op dat moment het grootste probleem, want mijn vriend werkt ook fulltime en opa’s en oma’s kunnen nou eenmaal niet altijd. Ik voelde me ook altijd ‘anders’ dan de rest. Ik werd wel geaccepteerd, maar je voelt je toch in een andere fase van je leven. Mijn zoontje is mijn drijfveer om dit te doen en te halen, dat wel. Maar op dit moment merk ik hoe zwaar het wel is. Thuis kan ik niet concentreren, dus ik blijf altijd langer op school om aan school te zitten en ik heb aanzienlijk minder tijd dan andere moeders voor mijn gezin.
Ik kreeg ook geen financiële tegemoetkoming, omdat we samen zijn. Financieel is de druk ook enorm hoog om te blijven presteren. Afgelopen jaren heb ik ook erg weinig aan mijn slc-ers gehad. APs dit jaar heb ik een stagedocent die begrip toont voor de situatie, op een oprechte manier, zonder vooroordelen. Dat is fijn.
Ik schrijf dit nu even beknopt, omdat ik op dit moment bezig ben met een uitgebreide schoolopdracht. Mochten er vragen zijn, mag er gewoon gemaild worden.
Hoi, 30 jarige moeder hier. Ik was vorig jaar begonnen met een voltijd HBO-opleiding (Business Studies aan INholland te Haarlem). Ben ongepland zwanger geworden van een jongen uit dezelfde studie. We hebben het kind gehouden en ik ben in de zomervakantie bevallen. Ook had ik genoeg studiepunten gehaald om naar het 2e jaar te gaan. Ik ben na 3 maanden “verlof” weer begonnen in Oktober. Kolven is geen probleem, ik kan zo naar de receptie lopen om de sleutel van de EHBO ruimte te krijgen. Docenten, Decaan, Opleidingscoordinator, Allen zijn erg begripvol, bieden steun en geven mij de ruimte om mijn opleiding flexibeler in te vullen. Er wordt meegedacht en ik mag vaker wegblijven als ik het zelf aangeef bij de desbetreffende docenten. Wel vind ik het nu moeilijk me weer te concentreren op de vakken. Maar dat is een ander verhaal.
Al met al ben ik erg tevreden met Inholland en zou ze best een dikke pluim willen geven!