Work first? Study first! En aandacht voor work-life-balance zorgt voor duurzame uitstroom

Sinds de jaren negentig is de aanpak voor mensen in de bijstand in heel Europa die van de work first-benadering. Hierbij gaat het om de kortste weg naar werk. Maar de kortste weg naar werk is niet per definitie ook de meest efficiënte weg.. Bijstandscliënten worden geacht zo snel mogelijk aan het werk te gaan middels reïntegratie-, sollicitatie- en baanacceptatieplicht. Voor mensen met werkervaring, diploma’s en de juiste mind-set of motivatie werkt dit over het algemeen wel.

Maar voor mensen die dit niet hebben of met persoonlijke, lichamelijke, dan wel geestelijke problemen of met schulden te kampen hebben, ligt dat anders. Aan de problemen wordt weinig aandacht besteed omdat het uitgangspunt van de work first beleid is dat problemen vanzelf wel oplossen als mensen eenmaal aan het werk zijn.
Hoe alleenstaande moeders op een evenwichtige manier werk en zorg kunnen gaan combineren, krijgt dan ook geen aandacht. En dat is zonde, een gemiste kans. Want dat is nou net hetgeen waar veel alleenstaande moeders mee worstelen; hoe kan ik een goede moeder zijn en tegelijkertijd weg zijn voor werk, en wanneer houd ik dan nog tijd over voor mijn huishouden? Alleenstaande moeders moeten immers alle ballen in de lucht zien te houden. En een verstoorde work-life-balance veroorzaakt immers stress en allerlei lichamelijke dan wel geestelijke of burn out klachten. Waardoor mensen uiteindelijk verzuimen, uitvallen en weer terugvallen op de bijstand.
Wat hebben mensen met problemen of alleenstaande moeders dan aan een sollicitatie training of re-integratie traject wanneer er geen aandacht wordt besteed aan problemen, goed georganiseerde kinderopvang en belemmerende gedachten. Want werkgevers zitten gewoon niet te wachten op mensen die hun leven niet op orde hebben en die door stress, overbelasting of gebrek aan kinderopvang, de ene keer wel en de andere niet op werk kunnen komen.

Bovendien, zonder diploma komen mensen al gauw terecht in ongeschoold werk. Ongeschoold werk = laagbetaald werk met vaak tijdelijke contracten. Hierdoor zullen zij nooit boven het minimum uit kunnen stijgen. En ontstaat er een vicieuze cirkel van armoede waarin de kinderen van alleenstaande moeders opgroeien.

Het volgen van een beroepsopleiding is voor mensen in de bijstand uitgesloten. Het volgen van een beroepsopleiding is vanuit de work first benadering immers niet de snelste of kortste weg naar werk. Het gevolg is dat alleenstaande moeders eerder bij een koekjesfabriek terecht komen dan bij een onderwijsinstelling en in die vicieuze cirkel terecht komen.

Het volgen van een beroepsopleiding is inderdaad niet de meest snelle manier om de bijstand uit te komen. Maar naar mijn inziens wel de meest duurzame. Met een diploma hebben zij immers betere kansen op de arbeidsmarkt en kan zij haar economische zelfstandigheid vergroten en daarmee ook een betere financiële positie verwerven.

In onze begeleidingstrajecten in de toeleiding naar school/werk, streven wij naar snelle maar duurzame uitstroom. Zodat zij niet meer op de bijstand hoéven terug te vallen. Dat doen wij aan de hand van het Smart Mama Coachprogramma waarin we toekomstperspectief creëren voor moeder én kind. Onder meer door samen een toekomstplan op te stellen en scholingsmogelijkheden dan wel leer-werk combinaties te onderzoeken. Tegelijkertijd helpen wij de moeders bij (de voorbereiding op) een evenwichtige verdeling van werk/scholing, zorg en privéleven (zodat het tijdens een sollicitatiegesprek meteen duidelijk is dat het leven van een alleenstaande moeder ook gewoon op rolletjes kan lopen). En dat doen wij ook nog eens zo snel mogelijk.




1 reactie

  1. Franky op december 19, 2022 om 1:52 pm

    Ik vind je artikel leuk.

Laat een reactie achter